ஒரு நாடு சுபிட்சமாக வாழ்கின்றதென்றால், அங்கு மக்கள் வாழ்க்கை அமைதியாக, நிம்மதியாக, சந்தோஷமாக, பயமற்றவர்களாக, கவலையற்றவர்களாக எவ்விதப் பிரச்சினைகளுமற்று வாழ்கிறார்கள் என்பதே! நம்நாட்டு மக்கள் அனைவரும் அந்த வகையில் எதிர்மாறான தன்மைகளுடன் 2009 இன் கடைப்பகுதிவரை எழுத்தில் வடிக்க முடியா பல்வேறு துன்பங்கள், துயரங்கள், அச்சுறுத்தல்கள், பாதுகாப்பின்மை, பயங்கரம், வறுமை போன்ற இன்னோரன்ன இன்னல்களால் மனதாலும், உடலாலும், மானசீகமாகவும், வெளிப்படையாகவும் பாதிக்கப் பட்டவர்களாகவே இருந்து வந்துள்ளனர். அப்போதைய அனைத்துக் கஸ்டங்களும் பங்கரவாதத்தின் பாதிப்புக்களால் ஏற்பட்டிருந்ததாக மக்களும் நம்பிப் பொறுமையைக் கடைப்பிடித்தனர். அனைத்துப் பிரச்சினைகளிலும் நேரடியாக, தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி, அன்றாடம் முகங்கொடுக்க வேண்டிய பிரச்சினையாக விஸ்வரூபம் எடுத்திருந்தது வாழ்க்கைச் செலவு என்பதே! இவற்றை, அமைதியை விரும்பிய மக்கள் மிகப் பொறுமையாக ஏற்றனர் விடிவை எதிர்பார்த்து! Continue reading →